ความพิศวงบนหน้าจอ วรรณกรรมเด็กของโรอัลด์ ดาห์ลนับว่าเป็นต้นธาราคุณภาพดีสำหรับงานภาพยนตร์
ความพิศวงบนหน้าจอ ก่อนหน้านี้ก็มีอีกทั้ง ชาร์ลี กับ โรงงานช็อกโกแลต, มาทิลด้า, เจมส์กับลูกพีชยักษ์มหัศจรรย์, คุณจิ้งจอกจอมแสบ, ยักษ์ใหญ่หัวใจหล่อ และก็รวมทั้งเดอะวิทช์ ที่เคยสร้าง เป็นภาพยนตร์มาแล้วในปี 1990
หรือ 30 ปีที่ผ่านมา ซึ่งได้แปลงเป็น หนังแฟนตาซี ในดวงใจคนอีกหลาย ๆ คน แล้วก็ในปีนี้เดอะวิทช์ ก็ได้ได้โอกาสร่ายมนตร์ บนจอภาพยนตร์ (ในบางประเทศ) อีกทีโดย โรเบิร์ต เซเม็กคิส ผู้กำกับ เจาะเวลาหาสมัยก่อน
สำหรับเดอะวิทช์ ฉบับนี้มีการเปลี่ยนแปลง เผ่าพันธุ์ของผู้แสดง ให้เป็นคนแอฟริกัน-อเมริกัน แล้วก็ปรับเรื่อง ให้เกิดขึ้นที่อลาบามา เมื่อแม่มดเริ่มคืบคลาน ดังฝันร้ายในอดีตกาล คุณยาย (ออคตาเวีย สเปนเซอร์) จำเป็นต้องหนี
เหล่าแม่มดร้าย เพื่อให้เกิดความปลอดภัย ของหลานรัก(จาห์เซีย คาดีม บรูโน) เธอก็เลยพาเขา หลบไปพักที่โรงแรมหรู แม้กระนั้น โดยไม่ทันตั้งตัว เหล่าแม่มดร้ายนำโดย ราชินีแม่มด (แอนน์ แฮททาเวย์) ก็พาเหล่าลูกสมุน ข่าวหนังใหม่
ไปชุมนุมกัน ณ. โรงแรมดังกล่าวข้างต้น และก็ในขณะที่เด็กหนุ่ม หลานคุณยาย ลักลอบเข้าไป อยู่ท่ามกลาง ที่ประชุมเขาก็โชคร้าย ที่จำต้องถูกสาป ให้แปลงเป็นหนู พร้อมด้วยบรูโน (โคดี ลี อีตสติก) ชายหนุ่มอ้วนตะกละตะกลาม
รวมทั้งได้ผูกไมตรีกับ แมรี (คริสตีน เชโนเวธ) หนูที่คุณย่าหามา ให้หลานรักเลี้ยง ก่อนที่จะได้รู้ความเป็นจริง ว่าคุณก็ถูกสาป เช่นเดียวกัน งานนี้ 3 หนูและก็ 1 ย่าสุดเฟี้ยวต้องหา ทางหยุดเหล่าแม่มด ไม่ให้สาปเด็กทั่วโลก เป็นหนูให้ควรได้
ความพิศวงบนหน้าจอ เทียบกันเฉพาะฉบับภาพยนตร์เดอะวิทช์ อีกทั้ง 2 เวอร์ชัน
ต่างถือชนชาติของตัวเอง ฉบับปี 1990 เป็นหนังอังกฤษ ผู้แสดงเป็นชาวอังกฤษ ราวที่โรอัลด์ ดาห์ล เขียนไว้ แต่ว่าสำหรับฉบับปี 2020 หนังถูกทำให้เป็นอเมริกัน แบบเต็มขั้น ตั้งแต่การให้นักแสดงนำ เป็นชาวแอฟริกัน-อเมริกัน
แล้วก็เมืองอลาบามา ที่ถูกเอ๋ยถึงอีกทั้ง ในอดีตกาลแล้วก็ เดี๋ยวนี้ก็กับเรื่องลึกลับ ไสยเวทเจริญไม่น้อย รวมทั้งสเปเชียลเอฟเฟกต์ ที่จัดเต็มด้วยคอมพิวเตอร์ กราฟิกยุคใหม่ ซึ่งพวกเราไม่ต้องเอ่ยถึง ความพิศวงบนหน้าจอ ออกมาตามล่า
ที่กลายร่างให้แอนน์ แฮททาเวย์ แปลงเป็นแม่มดน่าขยะแขยง หรือเหล่าบรรดา หนูคอมพิวเตอร์ ที่ช่วยทำให้การเคลื่อนไหว มองอิสระรวมทั้ง ร่วมเผชิญภัยไปกับ งานภาพที่ไม่มีขีดกำจัด มากยิ่งกว่า แต่หนังก็ดันมีตำหนิเสียหาย
เหตุว่าบรรดาเอฟเฟกต์ กลับบังความหัวใจ ของงานนิพนธ์โรอัลด์ ดาห์ลไปอย่างโชคร้าย โดยมันพูดถึง การก้าวผ่านความเศร้าใจ จากการสูญเสียครอบครัว และก็การอบรมสั่งสอนเด็ก ๆ ไม่ให้ตระกลาม และก็ไว้วางใจ คนที่ไม่รู้จัก
ที่เล่าแบบไม่ให้ความใส่ใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การพยายามปูความเกี่ยวเนื่อง ระหว่างคุณย่ากับหลาน ที่ถึงแม้ออคตาเวีย ประเทศสเปนเซอร์ จะแสดงเจริญมากแค่ไหน แม้กระนั้น การควบคุมแนวทาง ของเรื่องในขณะนี้ กลับมิได้รับจุดสำคัญ
รวมทั้งมันยังแออัด ยัดเยียดการเอ๋ยถึง แม่มดมาในระยะแรก ซะนานมากอย่างยิ่งจริง ๆ
โดยพวกเราจะพินิจ ได้เลยว่าตัวหนังอุตสาหะปูพื้นเรื่อง
เล่าถึงบรรดาแม่มด หนักมากมาย ทั้งยังฉากเปิดเรื่อง ที่มีเล็กเชอร์ เรื่องแม่มดจาก เสียงของตัวสำคัญ เงื่อนความน่าสะพรึงกลัว ที่ทำให้ท่านคุณยาย เคยมีเพื่อนฝูงในสมัยก่อน ถูกสาปหรือจนกระทั่ง ฉากปรากฎตัวหนแรก ของแม่มดก็ทำออกมา
บากบั่นให้หลอนกลับ ทำเป็นไม่น่ากลัวแล้ว ก็ดึงให้จังหวะ หนังขั้นแรกช้าเกินความจำเป็น แต่ว่ายังดีที่พอเพียง ไปถึงอพาร์เม้นท์หนัง ก็เร่งเครื่องความสนุกสนาน ขึ้นมาได้ด้วยการ ปรากฎตัวของแอนน์ แฮททาเวย์ หรือ แอนน์ หัตถเวช
ของพวกเรานี่เอง และก็นับเป็นแคสติง ที่ฉลาดมากมากมาย ของคณะทำงานโ รเบิร์ต เซเม็กคิส ด้ามจับแอนน์ แฮททาเวย์มารับบท ราชินีแม่มดตัวร้าย ที่จะต้องกล่าวสำเนียงยุโรป ที่แม้ว่าจะฟังแล้ว ราวกับรัสเซีย ไปหน่อยก็เหอะ แต่ว่าเสน่ห์
แล้วก็จริตของคุณ ก็คงจะทำให้บท ราชินีแม่มดหรือ แกรนด์ ไฮ วิทช์ บทนี้ได้แปลง