แบบหนังสมใจคอเกม เกมมอร์ทัลคอมแบท เป็นเกมคอมพิวเตอร์แนวต่อสู้ที่ขึ้นชื่อในเรื่องความรุนแรง
แบบหนังสมใจคอเกม แล้วก็ถูกเพ่งเล็งในวาระที่เกิดคดีก่อความรุนแรงจากเยาวชนที่เล่นเกมมาเสมอ (เดินคู่กับเกมจีทีเอ) แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าถึงผู้ดูแลรุ่นก่อนจะไม่ติดใจมันอย่างไร ถ้าว่าตัวเกมนี้ก็ได้รับความชื่นชมสูงอย่างสม่ำเสมอนับตั้งแต่ภาคแรกออกในปี 1992 จนกระทั่งปัจจุบันนี้ก็ออกมาถึง 11 ภาคเข้าไปแล้ว สำหรับคอหนังน่าจะคิดออกจากการที่มันเคยทำมาเป็นหนังคนแสดงในปี 1995 ในชื่อมอร์ทัลคอมแบท
เป็นงานควบคุมเรื่องแรก ๆ ของผู้กำกับ ‘เรสิเดนต์อีวิล’ (2002) อย่าง พอล ดับเบิลยู.เอส. แอนเดอร์สัน โดยที่น่าจะติดตาชาวไทยบางครั้งก็อาจจะเป็นเบื้องหลังของหนังที่มาถ่ายทำในไทยแทบจะทั้งเรื่อง ส่วนตัวยังจำดราม่าเรื่องสามัญชนร้องเข้าใคร่ครวญกองถ่ายทำลายโบราณสถานได้อยู่เลย (แน่นอนว่าเป็นแค่เพียงฉากที่ทำเลียนแบบของจริงจนกระทั่งแยกไม่ออก)
ซึ่งในฉบับหนังก็ยังคงดึงเสน่ห์แบบหนังบู๊มาเชียลอาร์ตสมัย ฌอง-คล็อด แวน แดมม์ อย่าง ‘สังเวียนโกรธแค้น สังเวียนชีวิต’ ปี 1989 (ซึ่งถ่ายในประเทศไทยด้วย) ออกมาได้อย่างสมจริงสมจัง บวกพลังเหนือมนุษย์แบบแฟนตาซีที่ทำให้หนังยิ่งดูสนุกขึ้น แม้กระนั้นหลังจากมอร์ทัลคอมแบ็ท 2 ศึกวันล้างโลกภาคต่อในปี 1997 ที่เสร็จงานเรื่องแรกของผู้กำกับ จอห์น อาร์. ลีโอเน็ตติ จากหนัง แอนนาเบล (2014) หนังเครือญาติต่อสู้ชุดนี้ก็เงียบหายไป ข่าวหนังใหม่
โดยเสียงคร่ำครวญที่สำคัญมาก ๆ เป็นควรมีหนังที่รุนแรงได้เรตสูง ๆ ให้สมกับความเหี้ยมโหดอำมหิตของเกมได้แล้ว การมาของมอร์ทัลคอมแบท (2021) ก็เลยมีปัญหาสำคัญที่ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์ของหนังอย่าง ไซมอน แมกควอยด์ ผู้กำกับหนังโฆษณาชาวออสเตรเลีย แล้วก็หยั่งท่าทีมากำกับหนังเรื่องแรก ต้องแบกรับความมุ่งหวังมหาศาลไปเต็ม ๆ
รวมทั้งส่วนตัวก็ไม่ได้หมายมั่นกับเรื่องราวใด ๆ มากสักเท่าไรนัก ขอเพียงฉากต่อสู้บันเทิงใจ ๆ มัน ๆ เท่านั้นก็พร้อมเทคะแนนให้แน่นอนและจำเป็นจะต้องบอกว่าหลาย ๆ อย่างที่หนังประเคนให้มาคงสมใจคอเกมพอดี ทั้งการต่อสู้มัน ๆ ยาว ๆ เบื้องหน้าเบื้องหลังที่เอามาจากตัวเกมหลายฉาก ผู้แสดงที่เลือกมาอัดกันกว่า 10 ตัว แล้วก็แน่นอนท่าจบไร้มนุษยธรรม ๆ เท่ ๆ ที่แม้เป็นแฟนเกมนี้ควรต้องกรี๊ดกร๊าดแน่ ๆ
แบบหนังสมใจคอเกม หนังก็ใช้ความที่ตั้งหัวใจให้ได้เรตอาร์ ได้อย่างดียิ่ง
ฉากเปิดเรื่องกับการเปิดตัวร้ายประจำภาคอย่าง ปี่หาน หรือ ดูดซึมซีโร่ นั้น เราลุ้นจนกระทั่งเกร็งไปหมดว่าพี่แกจะเลวทรามมากแค่ไหน เหตุเพราะหนึ่งในเหยื่อที่หนังเปิดให้เชือดเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ๆ คนหนึ่งด้วย แต่ว่าน่าสนใจว่าแม้หนังจะไม่แคร์เรื่องเรต หากแม้ก็ยังอัดฉากโหดเหี้ยม ๆ แบบเชิญคลื่นไส้เรียกตัวเกมมาน้อยกว่าที่คิด ทำให้มีความเป็นหนังต่อสู้ธรรมดา นาน ๆ ครั้งจะมีฉากไร้มนุษยธรรมอ้วกพุ่งสักหนึ่งครั้งหนึ่ง
ซึ่งไอ้ความทารุณโหดร้ายที่มาไม่ตลอดเพียงพอ ยังมีผลให้ภาพรวมหนังมองดูไกลห่างผู้ชมเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย เพราะว่าเสมอเหมือนนักแสดง 2 กลุ่มยกพวกตีรู้จัก แม้ว่าจะอ้างถึงว่ามีโลกเป็นพนัน แต่เราในฐานะผู้ชมดันไม่รู้เรื่องสึกความโหฬารอะไรอย่างนั้นเลย เนื่องจากฉากที่ควรชั่วใส่คนเดินเท้าไม่รู้เรื่องอิโหน่อิเหน่ให้เห็นความโหดร้ายของอาณาจักรที่อยากได้มายึดครอบครองโลก มันกลับไม่มีผู้ใดเจ็บคนไหนกันแน่ตายเลยเว้นเสียแต่พวกดาราหนังหลัก ที่ตรงนี้โชคร้ายเหมือนกัน เนื่องจากว่าจะเสริมอารมณ์เรื่องได้อีกเยอะมาก และก็ที่เซอร์ไพรส์มากกว่าเป็น ติดกับลูปความรัก
หนังมีความขำขันแทรกสอดอยู่ตลอด โดยเฉพาะตัวละคร เคโน นี่น่าจะเรียกว่าตัวลักขโมยซีน และก็ศิลปินที่น่าสนใจที่สุดของเรื่องได้เลยตลอดครึ่งเรื่องแรก พวกมุกเฮฮาคำพูด หรือจังหวะแดนนรกนี่มาแบบเซียนล้นหลาม ๆ ดีหลายมุก ยิ่งกว่านั้นมุกขำจำพวกล้อเลียนตัวเกมอย่าง ล้อคำสะกดคอมแบ็ท หรือท่ากระโดดที่ถูกเตะตัดขาแบบในเกมก็เรียกว่าเป็นมุกคุณภาพดีที่คนใดกันแน่เล่นเกมมา คงจะได้หลายฮาอยู่
แต่ที่ไม่ดีก็มี เป็นหนังมีความฮาที่ไม่ตั้งใจมากจนเกินความจำเป็น ซึ่งถ้าว่ากันตามภาษาเด็ก ๆ ก็เรียกว่ามีความเบี้ยวอยู่ไม่น้อย อย่างเช่น การวางฟอร์ม หรือวางโตบอกคำคม ที่ดาราโคตรมั่นใจว่าเก๋แน่ ๆ ถึงแม้ว่าผู้ชมจะมีความรู้สึกว่าผิดที่ผิดทาง ทำอะไรของมึงฟระ อื่น ๆ อีกมากมาย หรือบางฉากก็มีความฮาในตัวเองอย่าง นักแสดงพูดว่า ฉันไม่ใช่ศัตรูของพวกนายนะ แต่ก่อนกล่าวพึ่งซัดลูกพลังใส่เพื่อนคุยไปหมาด ๆ
ถึงแม้ว่าพึ่งเจอหน้ากัน หรืออีกฉากหนึ่ง ดาราบอกว่า ผมได้เก็บรวบรวมนักสู้กลุ่มนี้มาแล้ว ซึ่งจริง ๆ กลุ่มผู้แสดงเดินทางมาตามหาที่ฝึกฝนวิชานี้รู้จักดี แล้วผู้แสดงทุกตัวก็ทำเหมือนกับไม่มีอะไรผิดตรรกะเกิดขึ้น แต่ถ้าว่าในหัวผู้ชมเป็น ขำไปแล้ว ว่าอะไรของคุณคุณฟระ ราวนี้
ซึ่งในหนังยังมีฉากอย่างนี้อีกหลายฉาก
ที่ฮาสุดบางทีอาจเป็นการเดินแสดงมาแข็งทื่อ ๆ ของโคตรตัวร้ายของเรื่อง แบบละครเวทีเดินจากด้านหลังม่านแสดงมา ในเวลาที่น่าจะมาแบบพลังเท่ ๆ อะไรอย่างนั้น แล้วตัวร้ายนี่ก็แบบมั่นหน้าเดินมาเลยด้วย ว่าพวกเราโคตรเท่ อืม น่าเคารพนับถือไหนล่ะโน่น นอกนั้นหลายฉากที่น่าจะเท่ได้อีก เท่ได้กว่านี้หนังก็เหมือนกับขาดนิด ๆ หน่อย ๆ ตลอด แบบหลายฉากรู้สึกเสียดายแทนว่าเสริมเติมนิดน่าจะสวยเลย
โดยเฉพาะการเลือกจับคู่ผู้แสดงที่มาสู้กัน เสียดายมากมายก่ายกอง ๆ แม้จับคู่ใหม่ดี ๆ น่าจะพอดิบพอดีกว่านี้มากไม่น้อยเลยทีเดียว แล้วเรื่องจะน้อยเกินไปงตอนฝึกหัดวิชา แล้วต้องไปรีบ ๆ อัด ลดการต่อสู้สำคัญ ๆ ในส่วนท้ายเสียเปล่าคู่เลย บางผู้แสดงยังโชว์ของไม่คุ้มเลย ตายซะแล้ว นี้รู้สึกว่าคนทำผิดพลาดสุดแล้ว มองแบบแฟนเกมไปแล้ว ทดสอบหากมองในทางความเป็นหนังแอ็กชันต่อสู้ ก็จำเป็นต้องบอกว่าเรื่องราวพอประมาณเลย แต่มันขาดความน่าดึงดูดใจไปนิด
เทียบกับสถานะการณ์ที่เหล่านักสู้เดินทางไปชิงรางวัลโดยไม่เคยทราบวัตถุประสงค์โดยความเป็นจริง แล้วก็ใช้ความเป็นทัวร์นาเมนต์แบบหนังกีฬาเสริมรสไป อย่างในปี 1995 ในหนังปี 2021 นี้มีเค้าโครงที่ใหญ่กว่าแบบพนันโลก ถึงแม้ว่าดันมีดูดซับพลอตที่ผู้ชมถูกใจกว่าอย่างความแค้นคู่ระหว่าง ซับ-ซีโร่ และ สกอร์เปียน ซะงั้นเลย และหนังก็รีบขาดทุนเรื่องความไม่ถูกกันระหว่างสองโลกแม้กระนั้นมาแบบเล่าหนังสือตรงกลางเล่มผู้ชมไม่ทันอินก็โดนบังคับอ่านต่อเลยกลายเป็นความไม่ค่อยรื้นเริงเต็มอารมณ์นัก
ผู้แทนสายตาผู้ชมอย่าง โคล ยัง ก็ไม่ได้ทำหน้าที่พาผู้ชมไปรู้จักโลกของหนังได้ดีพอเพียง เหตุผลหลาย ๆ อย่างก็ค่อนจะแถ ๆ จนกระทั่งทำลายความเหมือนจริงไปเหมือนกัน อันนี้น่าจะชอบใจสาวกคอเกมที่เพียงพอทราบเรื่องราวมาบ้างมากกว่าผู้ชมคนใหม่ที่อาจรู้สึกเรื่องเดินไวแบบมั่ว ๆ และก็แม้ว่าจะมีจุดให้คัดค้านด้วยความเสียดายล้นหลาม แต่ก็ยอมรับว่าหนังมีข้อดีจุดเด่นที่เพียงพอให้ไปรับมองอยู่ดีนั่นเอง ไม่ดีเยอะแยะหากแม้ภาพสวย มุกฮามี แอ็กชันก็มากมายก่ายกองดี เรียกว่าเพลินใช้ได้เลย
โคล ยัง นักสู้บนสังเวียนเอ็มเอ็มเอ นักปราชญ์จะดีกับการต่อสู้เพื่อเปลี่ยนกับเงิน เขาไม่รู้เลยว่าเขาได้สืบทอดมรดกแสนล้ำค่าบางอย่างมา ในขณะเดียวกันนั้น ชาง ซุง จักรพัตราธิราชที่นอกโลก ก็ได้ส่งนักสู้ที่กล้าที่สุดของเขาอย่าง ดูดซึม-ซีโร มาเพื่อตามล่าโคล จากเรื่องราวดังที่กล่าวมาแล้วทำให้โคลจำเป็นจะต้องเตรียมพร้อมจัดแจงกับศัตรูผู้มาจากนอกพื้นพิภพ ในการต่อสู้ที่มีพนันมากที่สุดในจักรวาล