อนิเมชั่นมิวสิคคัล วีโว่ ผลงานภาพยนตร์อนิเมชั่นมิวสิคัลจากโซนี่ ดูแลโดย เคิร์ก ดีมิคโค
อนิเมชั่นมิวสิคคัล ผู้เคยฝากผลงานจาก เดอะ ครู้ดส์ ภาพยนตร์อนิเมชั่นครอบครัวยุคหินจากสตูดิโอดรีมเวิร์ค พร้อมทั้งเสียงบรรยายโดย ลิน มานวยล์ มิแรนด้า คนที่บรรยายเสียงนักแสดงหลักของเรื่องอย่างเจ้าหมีน้ำผึ้ง คิงคาจู นาม วีโว่ แล้วก็ยังเป็นคนวางพล็อตเรื่องไว้ตั้งแต่เมื่อปี 2010 แต่ว่าถูกยกเลิกไปจากการเปลี่ยนแปลงและแก้ไขโครงสร้างใหม่ในสตูดิโอดรีมเวิร์คเมื่อ 2015 จนถึงโซนี่เอามาสืบต่อในปี 2016 นอกจากนั้น เขายังเป็นคนที่รอเขียนเพลงให้กับอนิเมชั่นดังของดิสนีย์อย่าง โมอาน่า รวมถึง เดอะ ลิตเติ้ล เมอร์เมด เวอร์ชั่นคนแสดง แล้วก็ เอนแคนโต เมืองเวทมนตร์คนมหัศจรรย์ ที่มีระบุฉายในเร็ว ๆ นี้
พร้อมเสริมกองทัพด้วย โซอี ซัลดานา ศิลปินสาวผู้ครอบครองภาพยนตร์พันล้านในบทสาวต่างดาวอย่าง กาโมร่ารวมทั้งเนย์ทีรี จาก จักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล รวมทั้ง อวตาร พร้อมด้วยทางเน็ตฟลิกซ์ไทยที่ได้เสียงร้องไทยที่ขนนักแสดงไทยดัง ๆ เยอะแยะอีกทั้ง โอ๊ต ปราโมทย์, เฟรม ศุภัคชญา (วันเดอร์เฟรม) แล้วก็ เจนนิเฟอร์ คิ้ม มาร่วมกันเห่กล่อมเพลงที่ภาษาละตินให้สนั่น เรียกว่าลงทุนเยอะพอสมควร ประเด็นนี้เป็นอีกหัวข้อที่โดนพิษโควิดจำเป็นต้องจบลงด้วยการที่เน็ตฟลิกซ์ ทุ่มทุนซื้อมาฉายเหมือนกับ บ้านมิตเชลล์ปะทะจักรกล รวมทั้ง วิชดราก้อน อนิเมชั่นจากค่ายเดียวกัน
อนิเมชั่นได้รับข้อวิพากษ์วิจารณ์จากนักวิพากษ์วิจารณ์ในทางบวกด้านดนตรีรวมทั้งอนิเมชั่น เรื่องราวของคิงคาจูผู้สนุกสนานรื่นเริงเพียงแต่หนึ่งเดียวนามว่า วีโว่ ที่ดำรงชีวิตทุกวันไปกับการบรรเลงดนตรีให้กับผู้คนในฮาวาน่า ประเทศคิวบา ร่วมกับ อังเดรส ชายแก่ใจดีที่เก็บเขามาเลี้ยง หากแม้ทั้งสองจะได้บอกหนึ่งภาษากัน แต่ว่าพวกเขามีความรักในเสียงดนตรี จนถึงจดหมายปัญหาจากมาร์ต้า นักแสดงสาวที่เตรียมความพร้อมจะล่ำลาแวดวงดนตรีที่ไมอามี่ เมืองฟลอริด้า ประเทศอเมริกา ข่าวหนังใหม่
แม้กระนั้นแนวทางบกพร่องทำให้วีโว่ได้เจอกับ กาบี้ เด็กหญิงลีลาแปลกผู้หัวกบฎและก็แทบจะไม่ราวกับเด็กบุคคลอื่นที่เขาเคยพบที่จะเป็นผู้ร่วมทางผ่านน้ำผ่านสมุทรเพื่อนำเพลงที่อังเดรสแต่งไว้ไปส่งให้ถึงเธอ แม้กระนั้นมันไม่ง่ายแบบงั้น ภายในช่วงระยะเวลาไม่ถึง 1 วัน เมื่อปัญหามากมายก่ายกองมารอกีดกั้นและก็มิตรกลุ่มที่เขานึกไม่ถึง การเดินทางจากประเทศคิวบาสู่อเมริกา
วีโว่คนที่ยึดติดกับกลยุทธ์และก็จังหวะเพลงจังหวะของตนเอง จะต้องคิดทบทวนใหม่ว่า เขาจะประพฤติตามจังหวะของตนเอง หรือจะให้โอกาสให้คนที่อยู่รอบข้างได้เข้ามาเล่นเพลงดนตรีรวมทั้งกลยุทธ์ใหม่ที่บางทีอาจเปลี่ยนทั้งหมดทุกอย่าง ด้วยพลังที่เสียงดนตรีที่ภาษาละตินที่มีเสน่ห์แล้วก็สามารถทำภารกิจให้เสร็จให้ได้ด้วยมิตรภาพเช่นคู่หูที่ไม่เหมือนกันเต็มที่
อนิเมชั่นมิวสิคคัล อนิเมชั่นประเด็นนี้มีความเด่นมากมายตรงการเล่าเรื่องอย่างไม่อ้อมค้อมไม่สลับซับซ้อน ดำเนินเรื่องไวไม่จำเป็นต้องใช้เวลาแนะนำตัวละครนาน
เนื่องจากด้วยความเป็นภาพยนตร์มิวสิคคัล พวกเราจะรู้จักหน้าที่ของนักแสดงได้จากเพลงที่มีในเรื่อง ใส่เงื่อนความไม่ลงรอยกันนิด ๆ หน่อย ๆ เข้ามาด้วยอารมณ์ที่หักมุมทำร้ายจิตใจตั้งแต่ตอนต้นเรื่อง ก่อนที่จะหนังจะสลับตัวเองเป็นหนังแนวเผชิญภัยเร่ร่อนผ่านเมืองผ่านน้ำผ่านป่าซึ่งมองมีความเหนือจริงกว่าธรรมดา เพราะว่าผู้แสดงเด็กอายุ 10 ขวบกับคิงคาจูพากันเดินทางผ่านหลายร้อยไมล์ โดยได้รับการช่วยเหลือจากสิ่งต่าง ๆ มันแทบเกิดเรื่องขบขันไปเลย หรือเนื่องจากว่าผมไม่คุ้นชินกับความเอเนอจักจี้ไม่น้อยเลยทีเดียวของนักแสดงในเรื่องที่ทำอะไรก็มองง่ายมากไปหมด
ตั้งแต่เริ่มเรื่องจนกระทั่งช่วงท้ายเรื่อง ไม่ถูกกับเรื่องอื่นที่มีการชี้แจงแจ่มชัดถึงความประพฤติปฏิบัติของนักแสดง แต่ว่าหัวข้อนี้ละไว้ภายในฐานแบบไม่เน้นย้ำเหมือนจริง แบบต้องการทำแบบงี้ หนังก็ให้นักแสดงทำเลที่ตั้งยไม่ต้องนึกถึงความมีเหตุมีผลอะไร บางช่วงก็เสมือนผู้แสดงในเรื่องที่ผู้แสดงจะสามารถขจัดปัญหาไปได้โดยบังเอิญ ซึ่งจะมีให้มองเห็นเป็นช่วง ๆ บ่อยครั้ง แล้วก็ฉากความเกี่ยวข้องของนักแสดงที่ไม่เด่นหรือย้ำซักเท่าไหร่ เสมือนเพียงแค่เอ่ยมาให้มันผ่าน ๆ ทำให้ในตอนที่ควรอิมแพ็คมันกลับไปแบบผ่าน ๆ ผสมกับมุกตลกขบขันแบบลอย ๆ ใส่เข้ามาซึ่งมิได้เกี่ยวกับเรื่องราวเรื่องสำคัญ
ทำให้ขณะอารมณ์ในหนังผ่านไปอย่างเร็ว หมดกำลังใจและมีหวังอย่างว่องไว กระทั่งหนังไม่ค่อยเป็นธรรมชาติไหลลื่นกับจังหวะจะโคนกับการเล่าเรื่อง ทำให้มันค่อนข้างจะมีปัญหาเนื่องจากความที่เป็นสูตรสำเร็จของอนิเมชั่นเสี่ยงภัยที่เป็นแบบงี้มาหลายเรื่องแล้วด้วย ผู้แสดงในเรื่องมิได้แปลกใหม่หรือมีเสน่ห์เยอะแยะอะไร แต่ว่าล้วนมีเอเนอจี้เกินเหลือหลาย วีโว่เป็นคิงคาจูที่ไม่สามารถพูดได้ แต่ว่าดันติดต่อสื่อสารกับคนรอบกายเข้าใจแบบงงงวย ๆ แถมสามารถขับร้องให้ผู้ฟังด้วยกันได้ และก็มีสาบานแรงกล้าว่าตนเองจะสามารถทำเป็น พรีเซนเทชั่นยุค80
จนกระทั่งไม่สนใจคนใดกันแน่ เหมือนกันกับกาบี้ ผู้แสดงเด็กสาวแหกกรอบที่ออกมาแสดงความผู้ทรยศของเด็กอายุ 10 ขวบที่ต้องการที่จะให้คนรู้เรื่องตนเอง แต่ว่าตนเองก็ดันประพฤติออกห่างจากสังคม และไม่ค่อยน่าไว้วางใจเท่าใดกระทั่งทำให้มีปัญหาครอบครัว แถมยังไม่ยินยอมพูดเรื่องจริงเนื่องจากกลัวจะไม่มีผู้ใดรู้เรื่อง ซึ่งสองผู้แสดงนี้นับว่าเป็นผู้แสดงสำคัญของเรื่อง ในตอนที่นักแสดงตัวอื่น ๆ จะราวกับเป็นตัวละครช่วยเหลือมากยิ่งกว่า ทั้งคนทั้งยังสัตว์ ซึ่งก็มีคาร์แร็คเตอร์ที่ซ้ำ ๆ ซาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มเนตรสตรีสาวแสบ อายุ 10 ขวบสามคน ที่พล่ามเรื่องอนุรักษ์สภาพแวดล้อมจนถึงขึ้นสมอง
งูยักษ์ที่เบื่อหน่ายเสียงดัง นกปากยาวที่ฝันจะหาคู่แต่ว่าไม่กล้าบอก แม่ที่เป็นห่วงลูกแต่ว่าไม่เคยฟังลูกรวมทั้งเพียรพยายามจะปฏิบัติหน้าที่แทนบิดาหวานใจดนตรี แม้กระนั้นคุณไม่รู้เรื่อง ชายแก่ที่มีความรู้สึกในใจต้องการบอกกับแฟนแม้กระนั้นมันก็สายเหลือเกิน หญิงสูงอายุที่ตระเตรียมล่ำลาแวดวงเพลงผู้เฝ้าฝันจะได้เผชิญกับเพื่อนเก่าอีกที ทุกคนเป็นองค์ประกอบของเรื่องที่ใส่เข้ามาเพื่อได้ขับร้องบอกเล่าเรื่องราว
ประเด็นหลักเรื่องก็คือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการเปิดใจให้กันและกันเสมือนทำนองดนตรี หรือทำอะไรแบบไม่ต้องคิดแผนการล่วงหน้า
แต่ว่ามันก็มิได้ดีอะไร วีโว่กับแกบบี้นั้นแม้ว่าจะเดินทางทำภารกิจให้เสร็จรวมทั้งขัดแย้งผ่านเพลงหรือพฤติกรรมที่แตกต่างกัน แม้กระนั้นหนังก็มิได้ให้ความเอาใจใส่กับมันเยอะแค่ไหน นอกเหนือจากการขับร้องและก็เสี่ยงอันตรายไปร่วมกัน ซึ่งนี้มันคาดการณ์ได้ง่ายอยู่แล้ว หรือแม้กระทั้ง รีบทำก่อนที่จะสายที่เกิดขึ้นอยู่กับผู้แสดงในเรื่องที่ต่างเก็บงำความลับไว้ไม่กล้าบอก คอยให้อีกข้างเข้ามา ท้ายที่สุดทั้งหมดทุกอย่างก็สายไป ความรักจะดำรงอยู่ตลอดกาล ใช่ ใคร ๆ ก็ทราบโดยยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมันมาอยู่ในอนิเมชั่นที่มีเรื่องมีราวทำร้ายจิตใจ หรือจะคือเรื่องของครอบครัวนั้นจำเป็นต้องรู้จักคุยทำความเข้าใจ
แม้กระนั้นเมื่อมันมาอยู่ในตอนสะสางเงื่อน คิดจะจัดการ คิดจะเข้าดวงใจก็รู้เรื่องกันในเดี๋ยวนั้นเลย มิได้มีการปูหรือทำอะไรให้พวกเรามั่นใจว่า มันเป็นได้นะที่เงื่อนมันจะจบอย่างงี้ เปลี่ยนเป็นว่าพอเพียงบอกออกมาแล้ว ก็จบเอาดื้อรั้น ๆ เลย เงื่อนที่ปูมาทั้งหมดทั้งปวงแบบใหญ่ ๆ หายหมดจด เนื่องจากว่าเป็นสูตรสำเร็จอย่างนี้ล่ะ มันเลยเหมาะสมกับครอบครัวทุกเพศทุกวัย แต่ว่าถ้าเกิดจะคาดหมายอะไรใหม่ ๆ มันก็แอบผิดหวังบางส่วนจริง ๆ
เนื่องจากแปลงเป็นว่าสารทั้งหมดไปอยู่ในเพลงที่ร้อง มากยิ่งกว่าการเล่าเรื่อง ซึ่งถ้าหากคนไหนกันแน่รังเกียจแนวนี้บางครั้งอาจจะหาเรื่องหงุดหงิดรำคาญหรือเปล่าถูกใจไปเลยก็เป็นไปได้ อย่าลืมว่านี่เป็นอนิเมชั่นมิวสิคัล การเล่าเรื่องจะผ่านการร้องเพลง แต่ว่าก็ยังมีการเล่าแบบอนิเมชั่นทั่ว ๆ ไป เรื่องงานภาพนับว่างามรวมทั้งสีสันสดใหม่ ไม่ย้ำความเหมือนจริงแม้กระนั้นเน้นย้ำการแสดงไอเดียประดิษฐ์ โดยผสมกับงานอนิเมชั่นแบบ 2 มิติในฉากสำคัญของเรื่องที่สีสันเชื้อเชิญให้ระลึกถึงวันวานในเพลงแจ๊ส
รวมทั้งสิ่งแวดล้อมที่กับตอนหน้าร้อน ทั่วทั้งเมืองที่เป็นเวทีขนาดใหญ่ให้ทุกคนได้ร้อง หรือป่าในสวนในแถบไมอามี่ที่มีสัตว์ขับร้องเพลงให้อารมณ์ที่ไม่เหมือนกันตัดกันระหว่างเมือง พูดได้ว่าเป็นอนิเมชั่นจัดเต็มอีกประเด็น โดยยิ่งไปกว่านั้นตอนการเคลื่อนไหวที่ค่อนข้างจะลื่นไหลเป็นธรรมชาติ ซึ่งกับสไตล์มิวสิคคัลที่ผู้แสดงพากันพริ้วไหว ด้วยเพลงประกอบในเรื่องที่เพราะรวมทั้งรอเป็นตัวเล่าซึ่งก็มีติดหูมากมาย จนกระทั่งไปถึง น่าเบื่อมากมายด้วยสไตล์เพลงแบบลาตินที่โชว์ให้มองเห็นถึงวัฒนธรรมในแถบละตินอเมริกาอย่าง ประเทศคิวบาที่บ่งบอกถึงถึงมนต์เพลงที่เพราะเชิญชวนให้โยกย้าย ผสมกับดนตรีป๊อบร่วมยุคแจ๊ส อีดีเอ็ม
ที่ผู้แสดงพากันขับร้องผ่านการถ่ายทอดและก็ประพันธ์ของ ลิน มานวยล์ มิแรนด้า ที่ขึ้นชื่อลือนามอยู่แล้วประเด็นการเขียนเพลงที่ลือชื่ออยู่แล้ว ซึ่งช่วยเคลื่อนเรื่องราวรวมทั้งจังหวะในเรื่องให้มันมีความกลมกล่อม เมื่อเทียบกับเรื่องราวที่เป็นสูตรสำเร็จก็ช่วยยกฐานะอนิเมชั่นให้มันมองเพลินตาแล้วก็เบิกบานไปกับมันจนกระทั่งจบ ในขณะเสียงบรรยายไทยที่คุณภาพดีมากมาย ๆ อยู่แล้ว ตั้งแต่ตัวหลักจนถึงตัวประกอบ ก็ยังได้เสียงขอร้องงนักร้องที่เทียบเคียงได้กับเวอร์ชั่นต้นฉบับต่างถิ่นเลย ไม่มีอะไรขัดข้อง
แถมยังเป็นเหตุให้พวกเราอินไปกับบางช่วงของเรื่องราวได้ท้ายที่สุด ด้วยเหตุดังกล่าวส่วนของดนตรีกับภาพจะเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมในเรื่องดังที่คำติชมบอกไว้อย่างไม่มีข้อครหาครับผม เพลงประกอบลาตินแจ๊สป๊อบที่เพราะ เงื่อนความรักที่แทรกสอดที่แม้ว่าจะซ้ำจากจำเจมาก็ใช้ได้ผลในพล็อตที่มองเรียบง่ายแม้กระนั้นทำให้ร้องไห้ แม้กระนั้นจำต้องเจอกับปัญหาของการเป็นสูตรสำเร็จอนิเมชั่นแล้วก็จังหวะการเล่าเรื่องที่ไม่บ่อยนัก ตัดอารมณ์ไปด้านหน้าเร็ว และก็พล็อตค่อนข้างจะเดาผลสรุปง่าย